Κατά την αποκαθήλωση της εργασίας

…που ήταν η ΓΣΕΕ;

Η μαρκίζα στο κυβερνητικό κτίριο-θεσμό τους οδού Πειραιώς (σ.σ. υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων) αποκαθηλώθηκε, το 2004, με συνοπτικές διαδικασίες, λες και ήταν ληγμένη διαφήμιση. Τότε η ΓΣΕΕ το έκανε τουμπεκί. Τουμπεκί το έκανε και η ΑΔΕΔΥ. Τουμπεκί το έκαναν και οι εργαζόμενοι του Υπουργείου Εργασίας.

Η Νέα Δημοκρατία ξεκίνησε την επανίδρυση του κράτους από τις μαρκίζες. Με τη νέα της μαρκίζα στο κτίριο τους οδού Πειραιώς (σ.σ. πλέον Υπουργείο Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας) ήξερε τι έκανε. Έπιασε τη χορτασμένη και βολεμένη εργατική τάξη στον ύπνο. Αν αυτό γινόταν σήμερα, θα γινόταν λόγος για πραξικόπημα. Η ευφορία, όμως, του 2004 τα έκανε όλα να φαίνονται άδολες καινοτομίες…

Κατά ένα περίεργο τρόπο, η επανίδρυση της Νέας Δημοκρατίας περιορίστηκε στις μαρκίζες των κυβερνητικών κτιρίων και στα κρατικά αρκτικόλεξα. Κατά ένα περίεργο τρόπο, την ίδια περίπου εποχή, η ΣΕΒ άλλαζε την επωνυμία του και φρεσκάριζε την εταιρική του ταυτότητα. Κατά έναν, επίσης, περίεργο τρόπο ήρθε η κρίση, και κατά έναν άλλο περίεργο τρόπο η κρίση γενικεύεται και διευρύνεται.

Αναρωτιέμαι, ποιον προσπαθούν, αυτή την έρμη ώρα, να πείσουν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ ότι κόπτονται για τους θεσμούς και την εργασία; Στη συνείδησή τη δική μου έχουν (αφού δεν τους ένοιαξε η αποκαθήλωση της θεσμικής μαρκίζας) μεταβληθεί σε ΓΣΑΕ και ΑΔΑΔΥ (σ.σ. όπου Α=Απασχολούμενων).

Τώρα όλοι αλυχτάνε και το παίζουνε προστάτες της εργασίας. Τώρα η ΓΣΕΕ θυμήθηκε τον εργατικό νόμο. Αλλά σε τι αναφέρεται; Στην πράξη δεν υπάρχει, πλέον, τέτοιος νόμος! Μήπως εννοεί τον “απασχολητικό”;

Ο στόχος επετεύχθη! Ελλείψει κοινής γλώσσας, προκύπτει αδυναμία προσδιορισμού και επιδίωξης του δικαίου της εργασίας!

P.S.:  Η χώρα, η εργασία, η ανθρώπινη τιμή και αξιοπρέπεια, οι θεσμοί ποδοπατούνται στο πεδίο της βλακώδους μάχης/συμπαιγνίας των αρκτικολέξων.

Labyrinth Greece 2009