«Δεν μας ενδιαφέρει τι θα κάνετε τα σκουπίδια σας, απορριμματοφόρο δεν θα ξαναπεράσει από τη γειτονιά σας.» Έτσι ακριβώς αρχίζει το διάγγελμά του ο υπό παραίτηση θηριοδαμαστής της ανθρωπότητας. Ο κόσμος αφήνεται στην τύχη του· στο έλεος του Θεού, για όσους είχαν εγκαίρως αντιληφθεί τη φαιδρότητά τους.
Κατευθυντήριες πλάκες τέλος. Την πλάκα του τώρα θα την πληρώσει ο καθένας στο ακέραιο, αν θέλει να συνεχίζει να κάνει πλάκα. Δεν γίνεται, ανόητε, να θέλεις να βγάζεις μια και δυο σακούλες σκουπίδια κάθε μέρα και να είναι στην υπηρεσία σου έδαφος, υπέδαφος και ουρανός.
Τα παραμύθια περί «αθώου λαού» και «κακής ελίτ» τελειώσανε. Έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Κι αν δεν κατανοείς, έστω και τώρα, γιατί υπήρχαν, γιατί υπήρξαν ανασχέσεις και εμπόδια στα θέλω του ανθρώπου (βλέπε θεολογίες, παραδόσεις, καιροί), άρχισε να σκέφτεσαι πόσες μέρες σού μένουν μέχρι να γεμίσει ο όγκος της ιδιοκτησίας σου από τα σκουπίδια σου.
Τα ψέματα τελειώσανε. Τελειώσανε οι ιδεολογίες, οι ανέξοδες οικολογίες και τα παραμύθια χωρίς δράκους. Όσο κι αν δεν μπορείς να το πιστέψεις, όσο κι αν δυσκολεύεσαι να το ερμηνεύσεις, η ζαριά, αυτή τη φορά, έφερε …εφτάρες. Ξαφνικά -έτσι γίνονται αυτά τα πράγματα- το παιχνίδι παγώνει, διότι η ζαριά φέρνει νούμερα που δεν υπακούν στους ντετερμινιστικούς κανόνες. Μη φωνάζεις, μην ωρύεσαι. Τα αυτιά της επιστήμης έπεσαν· ούτε κι αυτή περίμενε τις εφτάρες. Και πώς να τις περιμένει άλλωστε, αφού εσύ την υπηρετείς, στα μέτρα σου την έχεις φέρει.
Ανέκαθεν ο κόσμος ήταν ηλεκτρικός. Ανεπαίσθητα έρεε η μαγεία στο κύκλωμά του. Ας μην κοροϊδευόμαστε, η ίδια η ανθρωπότητα γούσταρε και έψαχνε ένα άλλο αποτέλεσμα πέρα κι έξω από τις εξάρες· κι οι αριθμοί έχουν νόμους απαράβατους. Πρόοδος και διαδοχή είναι οι εφτάρες, και η εξέλιξις νομοτελειακή. Αναλφάβητη λοιπόν, και αναρίθμητη η ανθρωπότητα, έφτασε στο μαθηματικά λογικό κι αναμενόμενο σκαλί. Η απόπειρα εξόδου προς τα πάνω, σε έναν εξηλεκτρισμένο κόσμο, δεν σημαίνει τίποτε πλέον. Η απόπειρα διαφυγής προς τα πίσω, πάλι σε έναν εξηλεκτρισμένο κόσμο, σημαίνει ελεύθερη πτώση, με την προοπτική η ζαριά να φέρει ακόμα και άσο-δύο.
Με τις εφτάρες τελείωσαν οι πλάκες. Μετά τις πλάκες απομένουν μονάχα τα ρολόγια, αλλά δεν ωφελεί σε τίποτα πια…
Παραλειπόμενα
Όπως και νά‘χει, όποια επιλογή κατεύθυνσης κι αν επικρατήσει, το κοινωνιολογικό Πλάσμα τής Ανθρωπότητας καταρρέει. Η εντολή κατεδάφισης έχει ήδη δοθεί. Στα καθ’ ημάς δεν θα απαιτήσει πολύ κόπο, καθώς οι δομές είναι χάρτινες, μονάχα χάρτινες. Αλλά ο θρήνος θα είναι μεγάλος μιας και η χώρα προσαρτήθηκε τόσο πολύ στις χάρτινες υπερδομές.
Ο πανικός είναι πρόδηλος στους σαθρούς ετεροκίνητους θεσμούς. Την πλέον γλαφυρή εικόνα δίνει η χαλκευμένη Χαλκίς. Φαίνεται πως η παράξενη ζαριά άλλαξε κατάτι το ρυθμό μεταβολής τής κίνησης των νερών, κι αυτή η τύχη ξαναβάζει τους αλιείς στη θάλασσα. Ωστόσο, το σκοτεινό χαρτί της χαλκιδαίας δικαιοσύνης κρύβει πολλά ακόμα, που με το νέο πήγαινε-έλα θα φανούν.
Για τις επικείμενες εφτάρες φαίνεται ότι κάποιο σήμα-εντολή έφτασε στο παρά ένα στις κεντρικές ετεροκίνητες υπηρεσίες. Έτσι, μέσα σε λίγες ώρες περάσαμε από τις διπλές εκλογές στις μη εκλογές, και από το habemus novus arte στο δεν έχουμε novus arte. Χάρτινη η δημοκρατία, χάρτινο το habeas corpus, χάρτινο το φεγγαράκι, ψεύτικη η ακρογιαλιά…
Οσονούπω, λευκό χαρτί, με το χαρτί σε σπάνη.
ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ
LABYRINTH GREECE 