Το δις εξαπατείν ουκ όφεως διαβολικού…
Παρεμπιπτόντως, στους Ευσεβείς του Διαλογισμούς, ο αείμνηστος Παναγιώτης Κονδύλης φέρεται να έχει σκεφτεί πως «Ὁ διάβολος εἶναι ἐξαιρετικὸς θεολόγος, οἱ θεολόγοι μέτριοι διάβολοι.»
ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ
Αναδημοσίευση από Domaingreece
Πώς, από πού να το ξεκινήσεις, πώς να το οριοθετήσεις και να το οροθετήσεις το ζήτημα, ποια γλωσσική και εννοιολογική οδό να ακολουθήσεις, ποια πολιτική και ποια επιστήμη να επιλέξεις από τις τόσες αλλοπρόσαλλες, πώς να συνδέσεις τα γεγονότα όταν οι πράξεις είναι ασυνάρτητες, πώς μπορείς να βρεις την άκρη όταν το νήμα δεν είναι ένα αλλά πολλά και διαφόρων υλικών και σκοπιμοτήτων, τι νόημα να συνάγεις από τα ατάκτως ερριμμένα και ασυμμάζευτα;
Στη Βαβέλ που έχει εξελιχθεί πλέον η Υφήλιος, και ειδικά στην πιο γλαφυρή μικρογραφία της που συνιστά η Ελλάδα του 2021, δεν έχει νόημα να γράφουμε για να γράφουμε. Δεν έχει κανένα νόημα να προσθέσουμε ένα ακόμα συνηθισμένο χρονογράφημα, ένα ακόμα άρθρο που θα επιπλεύσει αυτάρεσκα για λίγες ώρες σε ένα μικρό κανάλι και γρήγορα θα καταλήξει στο βόρβορο του ωκεανού της πληροφορίας, στον απόπατο του σκατόκοσμου. Ας πούμε λοιπόν ότι αυτό εδώ το πόνημα οφείλεται στην ανεξιχνίαστη αφέλεια των παραγωγών του, στην πεποίθηση ότι η ενζυματική δημοσιογραφία μπορεί να κάνει τη “βρώμικη δουλειά”. Συνεπώς, στοχεύουμε “επιστημονικά” στο βόρβορο και όχι στον αφρό.
Πορευόμαστε προς τον τρίτο χρόνο επέλασης της παγκοσμιοποιημένης λοιμώδους επιδημικής νόσου τής κοινοβουλευτικής υγειονομικής χούντας στα ανθρώπινα πράγματα. Αυτή είναι η περιγραφή της κατάστασης με όρους πολιτικής σκέψης. Στο πονηρό ερώτημα “Μα καλά, αμφισβητείτε ότι υπάρχει ο κορωνοϊός;” απαντούμε με το καταλυτικό ερώτημα “Μα τι λέτε, αμφισβητείτε ότι υπάρχει ο άνθρωπος και ότι χωρίς τον άνθρωπο δεν θα υπήρχε κορωνοϊός;” Και έτσι δεν ανοίγει ποτέ η βλακώδης και εξόχως επικίνδυνη συζήτηση περί “αρνητών” και “ακολούθων” του κορωνοϊού.
Είναι, ωστόσο, επιβεβλημένο να ανοίξει η συζήτηση για τα άδυτα των πολιτικών των επιδημικών νόσων, και να μη φύγει από εκεί αν δεν διαπιστώσουμε συνέπεια ανάμεσα στο συμπεφωνημένο νόμο και την πολιτική πράξη. Για να έχει ουσιαστικό αντικείμενο και να μας οδηγήσει κάπου η συζήτηση αυτή, πρέπει να πάμε πίσω και να πάρουμε ανά χείρας το πρωτότυπο “ευαγγέλιο” της παγκόσμιας υγειονομικής έννομης τάξης μας που επιγράφεται “Αναθεωρημένος Διεθνής Κανονισμός Υγείας”(Διεθνής Υγειονομικός Κανονισμός του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας), τον διεθνή αυτόν δεσμευτικό νόμο που ορίζει τα πολιτικά, θεσμικά, νομικά και επιχειρησιακά αντιμετώπισης των κινδύνων της δημόσιας υγείας. Αν τώρα δεν άκουσες, στους 20 μήνες κορωνοϊού, έστω μια φορά, τον τίτλο αυτού του “ευαγγελίου”, ούτε τον είδες γραμμένο στις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, στους νόμους, στις υπουργικές αποφάσεις και τις εγκυκλίους του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τότε μην είσαι καθόλου σίγουρος ότι θα “πάρεις τη ζωή σου πίσω”.
Ο Αναθεωρημένος Διεθνής Κανονισμός Υγείας είναι ο νόμος των νόμων για την αντιμετώπιση και διαχείριση της πανδημίας. Αυτός ο διεθνής νόμος κυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή το 2011, έχει υπερνομοθετική ισχύ (άρθρου 28 παρ. 1 Συντάγματος) και δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ως νόμος 3991/2011. Αυτός ο νόμος, πάνω στον οποίο θα έπρεπε να έχει δομηθεί όλο το κανονιστικό πλέγμα και το επιχειρησιακό σύμπλεγμα διαχείρισης της τρέχουσας πανδημίας, δολοφονήθηκε μόλις έκανε το πρώτο του βήμα· κυριολεκτικά θάφτηκε ζωντανός από τις πολιτικές και παραπολιτικές μαφίες τις Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από εξωχώριες εγκληματικές συμμορίες, ακόμα και από τον ίδιο τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών. Ειδικά στην Ελλάδα, καταβλήθηκε κοπιώδης και συντονισμένη προσπάθεια για να μην εφαρμοστεί αυτός ο νόμος, καθώς θα ήταν τεράστιο εμπόδιο:
α) στο δημοσιονομικό έλεγχο της χώρας από τρίτους και
β) στην ευέλικτη και μαφιόζικη διαχείριση της βιομηχανίας του μεταναστευτικού-προσφυγικού από το 2014 και μετά.
Εκείνοι που άσκησαν πιέσεις, εκείνοι που συνέργησαν και εκείνοι που εκτέλεσαν στην Ελλάδα τη δολοφονία του νόμου 3991/2011, όλοι μαζί δολοφόνησαν και έθαψαν την ίδια τη Χώρα. Τόσο οι διαμένοντες σε αυτό τον τόπο Έλληνες ιθαγενείς όσο και οι εγκλωβισμένοι εδώ μετανάστες και πρόσφυγες είναι πια στην ίδια μοίρα, συγκάτοικοι στο Λαζαρέτο της Ευρώπης. Αλίμονο σ’ εκείνους που πιστεύουν ότι θα πάρουν τη ζωή τους πίσω, όταν πλέον δεν ορίζουν κανένα νόμο στη Χώρα τους ούτε και κανέναν διεθνή νόμο.
Στον Διεθνή Κανονισμό Υγείας αναφερθήκαμε ειδικότερα και εκτενέστερα σε προηγούμενη δημοσίευσή μας: https://ribandsea.com/waves/4655-tora-anakalypses-to-pistopoiitiko-emvoliasmoy-kyriako-e.html
Εκείνη η δημοσίευση έκλεινε με την παράθεση τίτλου ενός αποπροσανατολιστικού δημοσιεύματος της κομβικής χρονιάς του 2015: “Τέλειωσε η ντροπή: Στο ΦΕΚ η κατάργηση της κατάπτυστης υγειονομικής διάταξης 39α για τις οροθετικές”.
Ο παραπάνω τίτλος κίνησε αισθήματα συμπάθειας προς τις (τότε) αναξιοπαθούσες. Θεωρούμενος, ωστόσο, υπό το πρίσμα της σημερινής κατάστασης (σ.σ. και πρόκειται για απόσταση 5 ετών μονάχα), αποκαλύπτει τα μαύρα μεσάνυχτα της “οργανωμένης” και “προοδευμένης” κοινωνίας. Η κοινωνία ουδέποτε μπορούσε να φανταστεί ότι η ίδια -ολόκληρη και αδιακρίτως- θα χαρακτηριζόταν σε κάποια κοντινή στιγμή υγειονομικός κίνδυνος και θα έμπαινε σε καραντίνα για μήνες, ίσως και χρόνια. Η μεγάλη συμμορία όμως το γνώριζε και το ανέμενε από καιρό! Το timing όμως του big event του μεταναστευτικού-προσφυγικού απέκλειε τους ορθολογισμούς του εθνικού δημοσίου συμφέροντος και της προστασίας του αγαθού της δημόσιας υγείας. Η βαριά βιομηχανία της μαζικής (πες την και …παράτυπη) μεταναστεύσεως έπρεπε να φέρει κέρδος, κι αυτό δεν θα γινόταν αν δεν έβαζε τους δικούς της ευέλικτους και σκιώδεις όρους, όπως συμβαίνει πάντοτε στις μεγάλες ιστορικές αρπαχτές της γεωπολιτικής και της γεωοικονομίας.
Οι οροθετικές ήταν το πρόσχημα για να θαφτεί, μαζί με την υγειονομική διάταξη 39Α, ο Διεθνής Κανονισμός Υγείας, ο κρίσιμος για την Ελλάδα του 2015 αυτός νόμος, ο νόμος 3991/2011. Είναι εξόχως σημαντικό να κατανοήσουμε πώς δούλεψε το colpo grosso· πώς μια μεθοδευμένη ελληνική Υπουργική Απόφαση κατάργησης μιας Υπουργικής Απόφασης εξουδετέρωσε ένα διεθνή δεσμευτικό νόμο, στην πιο κρίσιμη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας του κράτους και του έθνους. Η διαδρομή της καίριας και πολυσήμαντης, πλην “αμαρτωλής”, υγειονομικής διάταξης 39Α έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αποκαλύπτει γλαφυρά το δολοφονικό σκηνικό, τους εκτελεστές και τους κομπάρσους τής …υγειονομικής ταφής του πλέον κρίσιμου για την Ελλάδα των ημερών μας νόμου των νόμων.
Ανατρέχουμε στην επικαιρότητα της εποχής, παραθέτοντας αυτούσιο πλήρες σχετικό δημοσίευμα (της Π. Μπουλούτζα) από την Εφημερίδα “Καθημερινή” (1η Απριλίου 2015), υπό τον τίτλο:
“Καταργείται η πολυσυζητημένη υγειονομική διάταξη για τις εκδιδόμενες”
“Στην κατάργηση της υγειονομικής διάταξης 39Α «για τον περιορισμό της διάδοσης λοιμωδών νοσημάτων», η εφαρμογή της οποίας πριν από τρία χρόνια «συνοδεύτηκε» από τη δημοσιοποίηση των στοιχείων οροθετικών εκδιδόμενων γυναικών, προχωρεί το υπουργείο Υγείας. Τις επόμενες ημέρες αναμένεται να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης η σχετική απόφαση.
Επιτροπή που είχε συσταθεί για να εξετάσει τη συγκεκριμένη υγειονομική διάταξη, κατέληξε ομόφωνα ότι πρέπει να καταργηθεί, με το σκεπτικό ότι χρησιμοποιήθηκε για να στιγματίσει κοινωνικά ευάλωτες ομάδες. Η επίμαχη υγειονομική διάταξη καθόριζε –μεταξύ άλλων– τα επικίνδυνα λοιμώδη νοσήματα για τα οποία προβλέπεται υποχρεωτικός έλεγχος σε μετανάστες, αιτούντες άσυλο, χρήστες ναρκωτικών και εκδιδόμενα άτομα.
Τα μέλη της Επιτροπής συμφώνησαν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία από την κατάργηση της διάταξης, καθώς το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο καλύπτει τους ελέγχους για μεταδοτικά νοσήματα.
Πάντως, το επόμενο διάστημα, θα συσταθεί νέα ομάδα εργασίας, με στόχο έως τον Ιούνιο να υπάρξει νέα διάταξη που θα συμπεριλάβει όλα τα ισχύοντα, αλλά και πιθανόν νέα μέτρα για τον περιορισμό της διάδοσης λοιμωδών νοσημάτων.
Πρόκειται για τη δεύτερη φορά που η υγειονομική διάταξη 39Α καταργείται. Υπεγράφη τον Απρίλιο του 2012 από τον τότε υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο και τον Μάιο του 2013 καταργήθηκε από την υφυπουργό Υγείας, Φωτεινή Σκοπούλη. Τον Ιούνιο 2013, ο Άδωνις Γεωργιάδης προχώρησε στην άρση της πράξης κατάργησης της υγειονομικής διάταξης και μάλιστα ήταν μία από τις πρώτες αποφάσεις του ως υπουργού Υγείας.
Κινητοποιήσεις
Εν τω μεταξύ, την αγωνία τους για την εικόνα κατάρρευσης Κέντρων Υγείας και νοσοκομείων, λίγο πριν από το καλοκαίρι και την έναρξη της τουριστικής περιόδου, εκφράζουν κάτοικοι και γιατροί του ΕΣΥ νησιωτικών περιοχών. Σε ψήφισμά τους, οι κάτοικοι Πάρου – Αντίπαρου αναφέρουν ότι το Κέντρο Υγείας κινδυνεύει να «κατεβάσει ρολά», καθώς έχει μείνει με έναν χειρουργό, έναν γιατρό Γενικής Ιατρικής, έναν μικροβιολόγο και δύο οδοντιάτρους, και δηλώνουν την απόφασή τους να προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις που θα περιλαμβάνουν ακόμα και κατάληψη πλοίου της ακτοπλοΐας. Λόγω έλλειψης προσωπικού, «στο κόκκινο» είναι η παιδιατρική, νευρολογική, καρδιολογική, ΩΡΛ κλινική και η μονάδα νεφρού στο νοσοκομείο Κέρκυρας. Οι γιατροί ΕΣΥ της Κέρκυρας πραγματοποιούν αύριο στάση εργασίας (9-11 π.μ.). Για την ίδια ημέρα, 12 το μεσημέρι, οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ (ΠΟΕΔΗΝ) διοργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπ. Υγείας. Μεταξύ των αιτημάτων είναι και η άμεση πρόσληψη τουλάχιστον 4.000 μόνιμων υπαλλήλων για το 2015.”
Το δημοσίευμα της “Καθημερινής” είναι περιγραφικό της διαδρομής της υγειονομικής διάταξης 39Α, σύντομο και περιεκτικότατο, ενσωματώνοντας ωστόσο μια προσθήκη πληροφορίας η οποία είναι άκρως αποκαλυπτική της κατάστασης στο χώρο της δημόσιας υγείας. Γίνεται λόγος για κατάρρευση των Κέντρων Υγείας και των Νοσοκομείων λίγο πριν από το καλοκαίρι και την έναρξη της τουριστικής περιόδου. Βρισκόμαστε στην άνοιξη του 2015, στην αρχή ενός εξαιρετικά κρίσιμου (όπως αποδείχτηκε) χρόνου για την Ελλάδα. Επί σχεδόν τέσσερα χρόνια, κάποιοι (αρκετοί και διάφοροι, θεσμικοί, παραθεσμικοί και εξωθεσμικοί), με τις γνωστές πρακτορικές μεθόδους, επιχειρούν να εμποδίσουν την ενεργοποίηση και το λειτουργικό ξεδίπλωμα του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού, δηλαδή του νόμου 3991/2011. Για την ακρίβεια, επιχειρούν να εξουδετερώσουν, να παροπλίσουν τον διεθνή δεσμευτικό νόμο για την προστασία της δημόσιας υγείας, την ώρα που εκατομμύρια μεταναστών κατευθύνονται προς τη Χώρα. Και το πετυχαίνουν με την ελεεινή μέθοδο της χρησιμοποίησης των εκδιδόμενων οροθετικών, μιας χούφτας περιθωριοποιημένων και πολλαπλά εκτεθειμένων σε κινδύνους ανθρώπων. Στην προπαγάνδα περί “κατάπτυστης” και “επαίσχυντης” υγειονομικής διάταξης πρωτοστατούν οι κύκλοι της Αριστεράς (κοινοβουλευτικής και μη), στο κατόπι ΜΚΟ διαφόρων ειδών και σκοπών, και γύρω γύρω τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας. “Πλάτη” στο δόλιο εγχείρημα θα βάλει από την πρώτη στιγμή (Μάιος 2012), όλως περιέργως, ο ίδιος ο ΟΗΕ, δια του βραχίονά του που ονομάζεται UNAIDS. Με ανακοίνωσή του εμφανίζεται να ασκεί πίεση προκειμένου να αποσυρθεί η υγειονομική διάταξη 39Α, χωρίς βέβαια πουθενά να αναφέρει ότι η συγκεκριμένη διάταξη εξεδόθη σε εκτέλεση του Διεθνούς Κανονισμού Υγείας, ήτοι του δικού του διεθνούς δεσμευτικού νόμου.
Παραθέτουμε απόσπασμα από την ανακοίνωση του UNAIDS, τόσο στο πρωτότυπο όσο και σε μετάφρασή μας:
…UNAIDS is further concerned by a recent amendment to immigration legislation adopted in April 2012 that appears to provide for automatic detention of migrants and asylum-seekers who have an infectious disease, or belong to a group at high risk of infection, without consideration of whether they pose an actual risk.
…UNAIDS urges the Greek authorities to review these laws and practices with a view to adopt evidence-based programmes and an enabling legal environment that supports all people…
[…O UNAIDS έχει περαιτέρω προβληματιστεί από μια πρόσφατη τροποποίηση στη νομοθεσία σχετικά με τη μετανάστευση, η οποία υιοθετήθηκε τον Απρίλιο του 2012 και η οποία εμφανίζεται να προβλέπει αυτόματη κράτηση μεταναστών και αιτούντων άσυλο που έχουν μια μολυσματική ασθένεια, ή που ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου μόλυνσης, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη εάν συνιστούν υπαρκτό κίνδυνο.
…Ο UNAIDS προτρέπει τις Ελληνικές αρχές να αναθεωρήσουν αυτούς τους νόμους και τις πρακτικές με την προοπτική να υιοθετήσουν προγράμματα βασισμένα σε αποδείξεις και να θέσουν σε εφαρμογή νομικό περιβάλλον που υποστηρίζει όλους τους ανθρώπους…]
Στο “κόλπο” εμφανίζεται να επιστρατεύεται και ο Συνήγορος του Πολίτη, προφανώς δεχόμενος πιέσεις να βάλει κι αυτός “πλάτη” στην απόσυρση της υγειονομικής διάταξης 39Α, με απώτερο και μείζονα σκοπό την πλήρη εξουδετέρωση του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού (ν. 3991/2011). Αν κρίνουμε δε από την μετέπειτα, και μέχρι σήμερα, εμπλοκή και στάση του Συνηγόρου του Πολίτη στο μεταναστευτικό-προσφυγικό, δικαίως μπορούμε να πούμε ότι η Ελλάδα έβγαλε με τα δικά της χέρια τα μάτια της. Ο Συνήγορος του Πολίτη χρησιμοποιήθηκε από την πρώτη στιγμή, καθώς, γνωμοδοτώντας επί αναφοράς της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Κέντρο Ζωής» που υπεβλήθη τον Ιούλιο του 2012, εξέδωσε πολυσέλιδο πόρισμα (13 σελίδων!) με το οποίο επιχειρεί να αμφισβητήσει τη νομιμότητα και τη συνταγματικότητα νομοθετικών μέτρων όπως αυτό της υγειονομικής διάταξης 39Α.
https://www.synigoros.gr/resources/eggrafo-stp–7.pdf
Στις 13 σελίδες του πορίσματος του Συνήγορου του Πολίτη εμφανίζονται χίλιες-δυο αναφορές σε νομοθετικά κείμενα (εθνικά και διεθνή), δεν γίνεται όμως ούτε μια αναφορά στο νομοθετικό θεμέλιο της υγειονομικής διάταξης 39Α, δηλαδή στον δεσμευτικό και υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Κανονισμό Υγείας, ήτοι στο νόμο 3991/2011. Ο νοών νοείτω. Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξή της στην εφημερίδα “Καθημερινή”, τον Σεπτέμβριο του 2019, υπό τον τίτλο “Μοχλός Πίεσης το Προσφυγικό”, η αντιστράτηγος της ΕΛΑΣ , πρώην Γενική Επιθεωρήτρια της Αστυνομίας Αλλοδαπών, με εμπειρία στην πρώτη γραμμή του μεταναστευτικού-προσφυγικού, ανέφερε ότι κατά τη διαδικασία των απελάσεων παρόντες είναι εκπρόσωποι του Συνηγόρου του Πολίτη, στους οποίους πολλοί υπό απέλαση μετανάστες υποβάλλουν κυριολεκτικά «στη σκάλα του αεροπλάνου» νέο αίτημα ασύλου. Και πάλι, ο νοών νοείτω αναφορικά με το σκιώδη εργαλειακό ρόλο των λεγόμενων ανεξάρτητων αρχών στη διαμόρφωση επιλογών σε κρίσιμα ζητήματα εθνικής πολιτικής.
https://www.kathimerini.gr/opinion/interviews/1041612/mochlos-piesis-to-prosfygiko/
Ο ρόλος του Συνηγόρου του Πολίτη, ειδικά της τρέχουσας ηγεσίας του, του κ. Ανδρέα Ποττάκη, ο οποίος από Προϊστάμενος του Νομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Τσίπρα (με πρόταση Τσίπρα) σάλταρε το 2016 στην Ανεξάρτητη Αρχή, καθίσταται ιδιαίτερα ύποπτος όταν αυτός εμφανίζεται να πραγματοποιεί συνάντηση/γεύμα στις 21 Αυγούστου 2019 (σ.σ. που φέρεται να επεδίωξε ο ίδιος και να πληρώσαμε εμείς) στο εστιατόριο του Μουσείου Μπενάκη με δυο στελέχη της Πρεσβείας της “Ηγεμόνος” και δη του πολιτικού τμήματος αυτής, αρμοδίων για τα ανθρώπινα δικαιώματα! Ποιος ήταν ο σκοπός και ποια ήταν η agenda της συνάντησης της Ανεξάρτητης Αρχής του Συνήγορου του Έλληνα Πολίτη; Και γιατί αυτή η συνάντηση δεν έγινε από την αρμόδια για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Διεύθυνση του Υπουργείου Εξωτερικών ή τουλάχιστον με την παρουσία εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών; Επιπλέον, γιατί δεν έλαβε χώρα η συνάντηση επισήμως και σε δημόσια δομή, ούτε εξεδόθη ανακοίνωση; Με ποια εντολή ο κ. Συνήγορος του Πολίτη πραγματοποίησε τη συνάντηση; Τι επικαλείται το με αριθμό 41357/19.08.2019 υπηρεσιακό σημείωμα του Συνηγόρου του Πολίτη που φέρεται να συντάσσεται για τις ανάγκες της συνάντησης;
Για του λόγου το αληθές:
https://diavgeia.gov.gr/doc/6%CE%9F%CE%91%CE%9F%CE%99%CE%9C0-%CE%92%CE%9B%CE%92
Ας επανέλθουμε όμως στην υγειονομική διάταξη 39Α, επαναλαμβάνοντας ότι ο πραγματικός λόγος που έγινε τόσο συντονισμένος, μεθοδευμένος και ελεεινός αγώνας για την κατάργηση (σ.σ. όχι την τροποποίηση, αλλά την κατάργηση και οριστική εξαφάνισή της) ήταν το γεγονός ότι αυτή, και βέβαια το θεμέλιό της, δηλαδή ο Διεθνής Κανονισμός Υγείας (Διεθνής Υγειονομικός Κανονισμός – νόμος 3991/2011) συνιστούσαν τεράστιο εμπόδιο στην ενεργοποίηση και στο ξεδίπλωμα της βιομηχανίας του μεταναστευτικού και προσφυγικού.
Με έναν Διεθνή Υγειονομικό Κανονισμό σε πλήρη ισχύ και ανάπτυξη, οι ΜΚΟ θα ήσαν στα μετόπισθεν και όχι πάνω στα σύνορα, οι μεταναστευτικοί δρόμοι θα ήσαν άλλοι (μιας και προορισμός ήταν η Ευρώπη), και όχι μέσω Ελλάδος, τα δισεκατομμύρια ευρώ θα πήγαιναν είτε στην Τουρκία είτε θα δίνονταν άμεσα στους ίδιους τους μετανάστες προκειμένου αυτοί να επιστρέψουν ή να παραμείνουν στις πατρίδες τους. Έτσι, η ντόπια πολιτική μαφία και τα παραφερνάλιά της (δημόσιο, παραδημόσιο, ΜΚΟ, προμηθευτές και πραματευτάδες του κράτους) θα έπρεπε είτε να μεταναστεύσουν είτε να …ποιήσουν την ανάγκη φιλοτιμία και να δουλέψουν σκληρά, όχι μόνο για το δικό τους συμφέρον αλλά και για το εθνικό συμφέρον.
Κάπου εδώ αξίζει μια ιδιαίτερη αναφορά στις καλές υπηρεσίες των διαφόρων καθηγητάδων της αριστεράς, των διανοούμενων, επαγγελματιών ανθρωπιστών και δικαιωματιστών, αυτών που ποτέ δεν βγαίνουνε χαμένοι και που ποτέ δεν ξεμένουν από αφεντικά. Το Μάρτιο του 2015, κι αφού με καμουφλαρισμένο πολιορκητικό κριό τις εκδιδόμενες οροθετικές έπεσε το τείχος προστασίας, δηλαδή η υγειονομική διάταξη 39Α και ο Διεθνής Υγειονομικός Κανονισμός, έπιασε δουλειά η βολεμένη αριστερή πανεπιστημιακή διανόηση για να διαλαλήσει στα πέρατα της γης το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι ένα ξέφραγο αμπέλι και “μπάτε σκύλοι αλέστε…”. Σε χρόνο dt (τρεις εβδομάδες), και με μηχανισμό που θα ζήλευαν οι πολυεθνικές, απ’ άκρη σ’ άκρη στην Ελλάδα και έξω από αυτή, εστάλη το μήνυμα “ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ”, λες και η Ελλάδα είναι περιβόλι του κάθε Μπελαβίλα και μπορεί να το διαθέτει χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Χωρίς κανείς να τον ελέγξει και να τον φρενάρει, διακήρυξε με το γνωστό αριστερό τσαμπουκά ότι κάνει τον Πειραιά άτυπο ανοιχτό hot spot.
Αντιγράφουμε από το προωθητικό υλικό της εποχής, όπως δημοσιεύτηκε σε ιστοσελίδα του Λιμανιού:
“Ένα ευρύ μέτωπο υποστήριξης και αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, το «Κοινωνικό Συμβούλιο για τους πρόσφυγες» συγκροτήθηκε την Τετάρτη στο λιμάνι του Πειραιά παρουσία δεκάδων εθελοντών, υπουργών όπως ο Νίκος Φίλης και ο Αν.Μπαλτάς, βουλευτών όπως η Ελένη Σταματάκη και η Μαρία Γιαννακάκη, ανθρώπων από τον χώρο των Γραμματών και των Τεχνών όπως η Ρέα Γαλανάκη, από τον χώρο του Αθλητισμού όπως ο Παναγιώτης Γιαννάκης, από το χώρο της αυτοδιοίκησης όπως ο Γιώργος Γαβρίλης και ο Πέτρος Κόκκαλης, αλλά και την εκκλησία με εκπρόσωπο του Αρχιεπισκόπου κκ. Ιερώνυμου να δίνει το παρών.
Με τίτλο «Καλώς τους» σχηματίστηκε έτσι το «μέτωπο του καλού», όπως είπε και ο συντονιστής της εκδήλωσης, [σ.σ. καθηγητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ], Νίκος Μπελαβίλας, που σ’αυτούς τους δύσκολους καιρούς σηκώνει το κεφάλι, διαλέγει τη σωστή όχθη και εμπράκτως στηρίζει τους χιλιάδες δυστυχισμένους πρόσφυγες που μετατρέπουν πλέον εκ των πραγμάτων τον Πειραιά σε ένα άτυπο hot spot.
Τη συγκρότηση αυτού του Κοινωνικού Συμβουλίου για τους πρόσφυγες χαιρέτισε εκ μέρους του ΟΛΠ ο αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος Γ. Κυραμαργιός. Τους στόχους της συγκρότησης αυτού του Κοινωνικού Συμβουλίου περιέγραψε με την εισήγησή του ο εκ των εμπνευστών της κίνησης Νίκος Μπελαβίλας.
Η έκκληση που ακολουθεί- το ιδρυτικό κείμενο αυτής της πρωτοβουλίας είναι όλο κι’ όλο 130 λέξεις. Αυτό επιλέξαμε να κυκλοφορήσουμε αφαιρώντας όσα μπορούν να μας χωρίσουν, βάζοντας μαζί όσα περισσότερα μας ενώνουν. Είναι έτοιμο στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, ρωσικά, αραβικά και τουρκικά.
Έτοιμο να απογειωθεί στο διεθνές διαδίκτυο και να απλωθεί σε όλο τον κόσμο. Ονομάσαμε αυτή την ας την πούμε ένωση πολιτών Κοινωνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες “Social Council for Refugees” και βάλαμε προμετωπίδα τον πιο ανοιχτόκαρδο και πιο ελληνικό χαιρετισμό που μπορούσαμε να φανταστούμε: “Καλώς τους!”.
Οι πρώτοι που το υπογράφουμε συμβολικά και μόνον – και από αύριο δεν θα ξεχωρίζουμε ανάμεσα στις πολλές και στους πολλούς- σας ζητάμε να τρέξουμε όλες και όλοι μαζί, ώστε μέσα σε ένα μήνα να έχει συνυπογραφεί από χιλιάδες προσωπικότητες και φορείς από την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο.
ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Το δράμα που συντελείται σήμερα στα νερά του Αιγαίου και στα σύνορα των Βαλκανίων είναι γνωστό σε όλη τη υφήλιο. Εμείς, που υπογράφουμε είμαστε εδώ, είμαστε μαζί! Βοηθάμε στα νησιά, στον Πειραιά, στην Ειδομένη, παντού στις ευρωπαϊκές καμπάνιες. Στεκόμαστε δίπλα στους ανέστιους αυτού του σκληρού πολέμου, στα δύσκολα μέτωπα της υποδοχής, της φιλοξενίας και στήριξης των προσφύγων. Δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση τη διαθεσιμότητά μας να βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε να διαδοθεί το έργο των χιλιάδων εθελοντών, να απλωθεί το μήνυμα της αλληλεγγύης και υποστήριξης, σε όλη την Ευρώπη: “Καλώς Ήλθατε Πρόσφυγες”!
Σας καλούμε να συνυπογράψουμε και να διαδώσουμε αυτή την έκκληση, να συμμετέχουμε σε κάθε δράση που στοχεύει σε αυτή την κατεύθυνση, να συντονιστούμε για την όσο πιο αποτελεσματική, αλληλέγγυα και ανθρώπινη αντιμετώπιση του μεγάλου προσφυγικού ζητήματος.
“Καλώς τους!” ”
Πηγή: https://portnet.gr/themata/5371-kalos-tous.html
Δυο-τρεις μήνες κράτησε, όλους κι όλους, το …τεράστιο εγχείρημα των Μπελαβίλα και Σια. Τόσο χρειάστηκε για να ανοίξουν οι πύλες. Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο καθηγητής Μπελαβίλας και η παρέα του εξαργύρωσαν την ακτιβιστική πολιτική υποθήκη που ενέγραψαν με τον τρίμηνο θεατρινισμό τους, παίρνοντας από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το χρίσμα για τη διεκδίκηση της Δημαρχίας του Πειραιά. Το “ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ” δεν χρειαζόταν πια, και το ομώνυμο website γρήγορα εγκαταλείφθηκε, αλλά τα χέρια που αργότερα το δέσμευσαν έχουν ειλικρινείς προθέσεις, σε αντίθεση με την παρέα Μπελαβίλα, και κάνουν πράξη αυτό που λένε. Το kalostous.gr ανήκει πλέον σε σουβλατζίδικο των Αθηνών, που ο ιδιοκτήτης και το προσωπικό δικαιωματικά μπορούνε να λένε στους πελάτες τους “ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ”, διότι είναι το μαγαζί τους.
Το τίμημα για να παιχτεί το εμπόριο με τα …εκατομμύρια “νύφες και νυμφίους” της Ανατολής και της Αφρικής το πλήρωσε, με τη ζωή της, η εμπροσθοφυλακή της λεγεώνας των Ελληνίδων εκδιδόμενων οροθετικών. Κάποιες αυτοκτόνησαν και άλλες πέθαναν υπό το βάρος της δίωξης, της ανίερης εκμετάλλευσης και της δημόσιας διαπόμπευσης. Πρόκειται για μια από τις πιο ελεεινές σελίδες της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας, μιας ιστορίας που πρέπει να γραφτεί με όλες της τις λεπτομέρειες και να αποτελέσει τη διόπτρα για να ιδωθεί εκ νέου και σε όλες του τις πτυχές ο μύθος του “ανθρωπισμού” και το έπος του μεταναστευτικού-προσφυγικού. Εν τέλει, όμως, τη νύφη την πλήρωσε η Ελλάδα στο σύνολό της, εξαναγκάζοντας σε μετανάστευση το πιο ζωντανό και παραγωγικό δυναμικό της.
Θεωρώντας εκ παραλλήλου και συγκριτικά την “υγειονομική” περιπέτεια των εκδιδόμενων οροθετικών των ετών 2012-2015 και την περιπέτεια ημών όλων στην κορωνοεποχή, θα έπρεπε ήδη να ήμασταν ψυλλιασμένοι. “Οροθετικοί” πλέον είναι άπαντες, με άθλιες ΠΝΠ και ΚΥΑ, και με καταργημένο πλήρως τον θεμελιώδη νόμο για την προστασία της δημόσιας υγείας, ήτοι τον Διεθνή Κανονισμό Υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Κι αυτό δείχνει να μην το έχουν αντιληφθεί ούτε εκείνοι που αυτοπροβάλλονται ως μαχητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, και φυσικά ούτε οι τηλεμαϊντανοί, καθηγητάδες και ειδικοί, πλασιέ των …προϊόντων υγείας αιχμής.
Στο όνομα δήθεν του “ανθρωπισμού” και της “ιδιαίτερης αξίας” του ανθρώπου, εν προκειμένου του οροθετικού ανθρώπου, συντελέστηκε, εκ προμελέτης, το έγκλημα κατά της ζωής του ανθρώπου. Δεν νοείται προστασία της δημόσιας υγείας χωρίς κράτος δικαίου, χωρίς το θεμελιακό νόμο που ορίζει τον κανόνα στάθμισης των δικαιωμάτων και τον τρόπο διαχείρισης των ανθρωπίνων πραγμάτων έναντι των πραγματικών (και όχι των πιθανών και των αορίστων και …αοράτων) κινδύνων της δημόσιας υγείας.
Παραλειπόμενα:
Αυτή η μια και μοναδική δοκιμαστική περιπέτεια της υγειονομικής διάταξης 39Α -σκόπιμα παιγμένη και εξαντληθείσα στο ζήτημα της υγείας κάποιων δεκάδων εκδιδόμενων οροθετικών- αποδεικνύεται πως είχε-έχει πλούσιο ελεεινό παρασκήνιο και πολύ συγκεκριμένο σκοπό. Η αναζήτηση της πολύπαθης διαδρομής της οδηγεί σε ερεβώδη βάθη της ελληνικής και της διεθνούς πολιτικής διαπλοκής όπου εντοπίζονται γεωπολιτικά deals, συμφεροντολογικά παθολογικά παιχνίδια, εξωθεσμικές πιέσεις των μαφιών δια των διαφόρων πρόθυμων κοινωνικών μοχλών (εν γνώση ή εν αγνοία των τελευταίων), και στο βάθος νέες-μεγάλες-δουλειές.
Η περιπέτεια της υγειονομικής διάταξης 39Α καταγράφηκε, ακόμα και από τους ανθρώπους που ερεύνησαν το ζήτημα, μονοδιάστατα ως μια απάνθρωπη συνδυασμένη (αστυνομική και ιατρική) επιχείρηση σε βάρος μιας μικρής ομάδας αναξιοπαθούντων. Κανένας, μας κανένας, από όσους ενεπλάκησαν ή καταπιάστηκαν με το γεγονός δεν έδειξε να αντιλαμβάνεται την ύπαρξη και το σκοπό της ύπαρξης του Διεθνούς Κανονισμού Υγείας (ως νόμου 3991/2011), όπως και την αναγκαιότητα να οργανωθεί και να εξοπλιστεί καταλλήλως και επαρκώς η Χώρα απέναντι σε μείζονος και καθολικής απειλής μολυσματικές νόσους και συντρέχοντες κινδύνους. Αν συνειδητοποιούμε σε ποια κατάσταση έχουμε περιέλθει εδώ και σχεδόν δυο χρόνια, και τι έχει συντελεστεί σε όλα τα επίπεδα της ζωής όλων μας, και όχι μόνο σε ζητήματα ελευθερίας και δικαιωμάτων, τότε η θεώρηση της πολεμικής ενάντια στην υγειονομική διάταξη (και κατ’ επέκταση στον Διεθνή Κανονισμό Υγείας) αλλάζει ολοκληρωτικά. Και θα πει κανείς, μα τόσο κοντόφθαλμοι ήσαν όλοι μόλις χθες; Μα κανείς δεν αντιλαμβανόταν ότι μπορεί ένας SARS ή ένας MERS να μας κάνει να χάσουμε τ’ αυγά και τα πασχάλια για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα; Οι πολιτικοί, οι ιατροί, οι επιστήμονες εν γένει, και τα Ηνωμένα Έθνη δεν δικαιολογούνται να πουν δεν γνωρίζαμε, δεν το περιμέναμε, κάναμε λάθος. Πρόκειται ξεκάθαρα, όπως αναλύσαμε παραπάνω, για εσκεμμένο λάθος, κι ακόμα περισσότερο για συντονισμένη μεθοδευμένη θεσμική εγκληματική ενέργεια και απόφαση.
Σε ένα πλούσιο σε παραπομπές και λεπτομέρειες άρθρο της, την 1η Μαΐου 2019, στο Ηλεκτρονικό Περιοδικό T-Zine.gr, υπό τον ευρύ τίτλο “Κλείνουν σήμερα επτά χρόνια από το πιο βίαιο πογκρόμ της μεταπολίτευσης – Επτά χρόνια απ’το πογκρόμ κατά οροθετικών: ένα μείγμα πολιτικών για να μην ξανασυμβεί αυτή η ντροπή”, η σκηνοθέτιδα Ζωή Μαυρουδή επιχειρεί να συλλάβει τις διαστάσεις του εγκλήματος. Ωστόσο, δεν φαίνεται να μπορεί να ξεφύγει από την παγίδα. Κλείνοντας το άρθρο της, η σκηνοθέτιδα γράφει το εξής: “Το πογκρόμ του 2012 μπορεί να είναι παρελθόν, έχει όμως εγκαθιδρύσει ένα απειλητικό προηγούμενο. Εάν αποτύχουμε να αλλάξουμε τις συνθήκες που το επέτρεψαν, η επανάληψη μιας ακραίας επιχείρησης στο μέλλον, θα είναι και δική μας ευθύνη”. Εδώ, με όλο το σεβασμό στην ίδια και στο έργο της, θα χρειαστεί να διαφωνήσουμε με τη σκηνοθέτιδα. Οι συνθήκες άλλαξαν. Αυτό σηματοδότησε η οριστική κατάργηση της υγειονομικής διάταξης 39Α. Κι αυτό ήταν που άνοιξε το δρόμο της ακραίας επιχείρησης που βιώνουμε όλοι πλέον, ανεξαιρέτως. Η αλλαγή χρήσης ιού είναι επουσιώδες ζήτημα. Το ουσιώδες πλέον είναι ότι ο μέχρι χθες εγκαθιδρυμένος στη Δύση ανθρωπισμός (τόσο ηθικός όσο και ο κανονισμένος) κατέρρευσε σαν γυάλινος πύργος στην όψη ενός κορωνοϊού. Μας αφαιρέθηκε, αίφνης, το ηθικο-κανονιστικό που τόσο πολύ (ως ανθρωπιστές-άνθρωποι) είχαμε συνηθίσει και που μας έκανε να νιώθουμε ότι είμαστε στη σωστή πλευρά, στη σωστή πορεία πλεύσης. Είμαστε οριακά πλέον άνθρωποι, και η μόνη ασφαλής πυξίδα είναι το ένστικτο. Κανένας -ισμός.
H σκηνοθέτιδα Ζωή Μαυρουδή έχει δημιουργήσει το ντοκιμαντέρ “ΕΡΕΙΠΙΑ (Ruins) – Οροθετικές γυναίκες. Το χρονικό μιας διαπόμπευσης”, την αυτοτελή αξία του οποίου οφείλουμε να αναγνωρίσουμε.
https://www.youtube.com/watch?v=9zyEegBtC1Q
Ανδρέας Λοβέρδος, Άδωνις Γεωργιάδης, Φωτεινή Σκοπούλη, Παναγιώτης Κουρουμπλής, είναι οι Υπουργοί Υγείας που έβαλαν την υπογραφή τους στο πήγαινε-έλα της υγειονομικής διάταξης 39Α. Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης και ο Σωτήρης Τσιόδρας έχουν επίσης συμμετοχή σε αυτή την ιστορία. Ο μεν πρώτος ως κυνηγός κεφαλών εκδιδόμενων οροθετικών, ο δε δεύτερος ως ιατρός του ΚΕΕΛΠΝΟ και εις εκ των εισηγητών κατάργησης της υγειονομικής διάταξης 39Α. Είναι εντυπωσιακό πάντως, τω καιρώ εκείνω, το γεγονός ότι οι …“ανθρωπιστές” της πολιτικής, της δημόσιας υγείας και του νόμου θεωρούσαν ότι καμία σοβαρή υγειονομική απειλή δεν υπάρχει ούτε διαφαίνεται στον ορίζοντα, όπως και ότι δεν χρειαζόμαστε κανέναν σύγχρονο (διεθνή ή εσωτερικό) υγειονομικό κανονισμό, καθώς ο Αναγκαστικός Νόμος 2520 του 1940 εθεωρείτο -κατ’ αυτούς- επαρκής.
Είμαστε εδώ που είμαστε, και η πραγματικότητα, η καθολική και παγκόσμια πραγματικότητα, έχει ξεπεράσει και την πιο οργιάζουσα φαντασία. Ανεπάρκεια, ανικανότητα, σκοπιμότητα, συνωμοσία· ποιο από όλα αυτά άραγε, ή μήπως όλα μαζί συνέτειναν στο να είμαστε στην κατάσταση που είμαστε, και χωρίς λογικά και συνταγματικά συγκροτημένο νόμο;
Στις 31 Μαρτίου 2020, η ιατρός-πνευμονολόγος Χρυσούλα Μπότση, ιατρός του ΚΕΕΛΠΝΟ και αναπληρώτρια του κ. Τσιόδρα στην Ομάδα που εισηγήθηκε την κατάργηση της 39Α, δίνει τη δική της εκδοχή των πραγμάτων με άρθρο της που δημοσιεύει στο διεθνές πρακτορείο Pressenza. Παραθέτουμε δυο αποσπάσματα από το άρθρο της:
“1η Απριλίου 2012: κοινή συνέντευξη του Υπουργού υγείας, Α. Λοβέρδου με τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης, Μ. Χρυσοχοΐδη. Ανακοινώνεται ο υποχρεωτικός υγειονομικός έλεγχος του μεταναστευτικού πληθυσμού. Η Υγειονομική διάταξη 39 Α (ΦΕΚ 1002/β/2012) με θέμα: “Ρυθμίσεις που αφορούν τον περιορισμό της διάδοσης λοιμωδών νοσημάτων” είναι γεγονός και υποστηρίζεται από πολυσέλιδη αιτιολογική έκθεση υπογεγραμμένη από τη Γενική Γραμματέα Δημόσιας Υγείας. Η διάταξη επιχειρεί – πέραν του ελέγχου των ίδιων των μεταναστών – να μιλήσει και για τις προδιαγραφές διαμονής των μεταναστών. Οι υγειονομικοί έλεγχοι εναρμονίζονται με τους αστυνομικούς ελέγχους. Δύο πρακτικά αντίθετης ιδεολογίας υπηρεσίες, συμπορεύονται, αλληλεπιδρούν σε ένα περίεργο φαινόμενο ώσμωσης. Η καταστολή με τη φροντίδα”.
“Τώρα ζούμε μια επιδημία που, αν και θα βόλευε τη λογική της υγειονομικής βόμβας που αποτελεί ο μεταναστευτικός πληθυσμός να ‘ρθει από τον Έβρο ή τη Μόρια, ήρθε από το Μιλάνο και τα Ιεροσόλυμα. Η ανάγκη περιφρούρησης της δημόσιας υγείας οδηγεί υποχρεωτικά στην υποχώρηση δικαιωμάτων. Στους δρόμους κυκλοφορεί ελεύθερα μόνο η αστυνομία. Η 39Α αφορούσε σ’ εκείνη την ομάδα ανθρώπων που ζει στο περιθώριο. Αυτό που βιώνουμε σήμερα, αποτελεί περίτρανη διάψευση για την προέλευση επιδημικών φαινομένων ενάντια σε ό,τι επιχειρήθηκε συστηματικά να πιστέψουμε. Οι 39Α ωστόσο, δημιουργούνται μεθοδικά και εύκολα. Ειδικά αν βρουν το κοινωνικό σύνολο χαλαρό και ευένδοτο, να, όπως τώρα”.
Οι δημοσιογράφοι-“δημοσιογράφοι”, μηδενός εξαιρουμένου, δεν είδαν, δεν άκουσαν, “δεν κατάλαβαν” τίποτα από όσα αυτή εδώ η έρευνα αποκαλύπτει. Είμαστε όλοι πλέον επικίνδυνοι για την …ανθρωπότητα. Έτσι δεν είναι;
Μπορούμε όμως να είμαστε υπερήφανοι… Αυτό μας λέει τον Ιούλιο του 2019 ο παραιτηθείς Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Υγείας Γιάννης Μπασκόζος:
https://www.larissanet.gr/2019/07/11/paraitisi-tou-ng-dimosias-ygeias-gbaskozou/
Κλείνοντας, επαναλαμβάνουμε ότι αυτό εδώ το πόνημα οφείλεται στην ανεξιχνίαστη αφέλεια των παραγωγών του, στην πεποίθηση ότι η ενζυματική δημοσιογραφία μπορεί να κάνει τη “βρώμικη δουλειά”. Δειγματοληπτικά, σηκώνουμε το βαρίδι 39Α.
Γεώργιος Σαρανταυγάς
Πολιτικός Επιστήμων – Διεθνολόγος
Σχετικά έγγραφα:
Και εκεί που νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα με τα καμώματα τού λεγόμενου αναπηρικού κινήματος και τις κυβερνητικές “αγάπες” για την αναπηρία, η ανίερη συμμαχία κυβέρνησης και ΕΣΑμεΑ επικυρώθηκε μέσα στο μαυσωλείο τής δημοκρατίας. Κυρίαρχο όργανο της ΕΣΑμεΑ αποδείχτηκε ότι είναι η Κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη, κι ας λέει άλλα το καταστατικό της…
Πραξικόπημα με τη συμμετοχή του αναπηρικού κινήματος δεν γίνεται ούτε και στα πιο σκληρά εικονογραφημένα. Γίνεται όμως στην Ελλάδα τής ΝΔ και τής ΕΣΑμεΑ.
Προχτές η κυβέρνηση και το Υπουργείο Arbeit Macht Frei (Εργασίας), με τις ευλογίες και των υπολοίπων τού κοινοβουλευτικού μαυσωλείου φέρανε και ψήφισαν στη Βουλή ένα νομοσχέδιο-τουρλού: “Μέτρα ενίσχυσης των εργαζομένων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, κοινωνικοασφαλιστικές ρυθμίσεις και διατάξεις για την ενίσχυση των ανέργων”.
Εκεί μέσα τα συνεταιράκια (ΕΣΑμεΑ-κυβέρνηση) έχωσαν την τελευταία στιγμή μια τροπολογία που σε άρθρο (6) αφιερωμένο στην ΕΣΑμεΑ ξεφτιλίζει κάθε έννοια δημοκρατίας και κάθε έννοια πολιτείας και πολίτη. Η ΕΣΑμεΑ απέδειξε ότι είναι (παρα)κρατικός βραχίονας και η κυβέρνηση σύσσωμη επιβεβαίωσε ότι ελέγχει απόλυτα, χειραγωγεί και προστατεύει τη θεσμισμένη μαφία των επαγγελματιών αναπήρων.
Τέτοιο πραξικόπημα δεν νομίζω να έχει υπάρξει σε άλλη τριτοκοσμική δημοκρατία και σε άλλο προτεκτοράτο. Τις μακάβριες δε προεκτάσεις του θα τις ζήλευε και το Τρίτο Ράϊχ. Η ΕΣΑμεΑ το ζήτησε και η κυβέρνηση το έπραξε. Με τροπολογία που συνυπογράφουν επτά υπουργοί προσφέρεται μαφιόζικη προστασία στη Διοίκηση τής ΕΣΑμεΑ και της πυραμίδας της. Νομοθετείται η παράταση τής θητείας τής διοίκησης Βαρδακαστάνη, καταργώντας με το “έτσι γουστάρω” τις προβλέψεις του καταστατικού του σωματείου και των νόμων περί λειτουργίας και διοίκησης σωματείων, όπως και τα άρθρα 12 και 26 τού Συντάγματος. Δεν εμφανίστηκε ούτε ένας νομικός σε αυτή τη χώρα, ούτε ένας συνταγματολόγος, ούτε ένας δημοκράτης πολιτικός, ούτε ένας δικαστής να καταγγείλει την εκτροπή που συνιστά το γεγονός ότι ο θεσμοθετημένος επαγγελματίας ανάπηρος συνεταιρίζεται με την τερατώδη εταίρα εκτελεστική εξουσία και ξεφτιλίζουν τα θεμελιώδη της πολιτείας. Ξεφτιλίζουν την Αναπηρία, ξεφτιλίζουν τη Δημοκρατία, ξεφτιλίζουν τη Δικαιοσύνη, ξεφτιλίζουν τη χώρα και τους πολίτες της. Ξεφτιλίζουν τους προγόνους μας και τούς τυφλούς μας ποιητές και τούς ανάπηρους θεούς μας. Τέτοια γεννήματα εχιδνών να μην τύχουν σε άλλη πολιτεία.
Η τετραετής διοίκηση Βαρδακαστάνη έληγε αυτές τις μέρες. Το συνέδριο για την εκλογή νέας Διοίκησης και οργάνων είχε προγραμματιστεί να γίνει στις 13 και 14 Νοεμβρίου 2020. Η απόφαση αυτή είχε ληφθεί τον Ιούνιο τού 2020. Λόγω τού lockdown ασφαλώς δεν μπορούσε να γίνει το συνέδριο. Και εδώ είναι πού θα έπρεπε να εφαρμοστεί ό,τι προβλέπουν το καταστατικό και οι νόμοι για τη λειτουργία των σωματείων. Η ΕΣΑμεΑ είναι ένα σωματείο. Είναι μια οργάνωση (υποτίθεται) τής κοινωνίας των πολιτών. Και το καταστατικό της έχει κατατεθεί στο Πρωτοδικείο Αθηνών και έχει εγκριθεί από αυτό. Η Διοίκηση τής ΕΣΑμεΑ, δηλαδή ο Πρόεδρός της και το Γενικό Συμβούλιο έπρεπε να πάνε στον πρωτοδίκη και να τον καλέσουν να αποφασίσει για τη συνέχιση τής λειτουργίας τού σωματείου, ζητώντας του να ορίσει προσωρινή Διοίκηση μέχρι να καταστεί δυνατόν να γίνουν εκλογές. Η εκλεγμένη Διοίκηση Βαρδακαστάνη, άπαξ και έληξε η θητεία της, έχει χάσει κάθε νομιμοποίηση και δεν έχει κανένα δικαίωμα να εκπροσωπεί την ΕΣΑμεΑ και να αποφασίζει για αυτή. Μόνον ο δικαστής πρωτοδίκης έχει δικαίωμα να παρέμβει για να επιλύσει προσωρινώς το ζήτημα τής Διοίκησης, και κανένας άλλος.
Το γεγονός ότι επτά υπουργοί μαζί με τον Βαρδακαστάνη παρασκεύασαν διάταξη νόμου για να παρατείνει αυτός και το Γενικό Συμβούλιο των 49 ατόμων τη θητεία τους συνιστά πραξικόπημα κατά τής Δικαιοσύνης, κατά τής ίδιας της Δημοκρατίας και κατά τής κοινωνίας των πολιτών με αναπηρία. Κυβέρνηση και ΕΣΑμεΑ υφάρπαξαν από το δικαστή όχι μόνο την αρμοδιότητα αλλά και την τήβεννο, για να μην πούμε και τα εσώρουχα. Και το κάνανε με επιδεικτικό φασισμό. Είναι μια μαύρη μέρα για την αναπηρία και τη Δημοκρατία η 25η Νοεμβρίου 2020 που ψηφίστηκε ο νόμος με την κατάπτυστη αυτή τροπολογία.
Η Διοίκηση Βαρδακαστάνη δεν είναι απλά παράνομη. Είναι αντιδημοκρατική, δικτατορική και επικίνδυνη για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες. Όπως δικτατορική απεδείχθη και η κυβερνητική υπουργική επτάδα. Η κυβέρνηση τού κ. Μητσοτάκη φέρει ακέραια την ευθύνη για τη βεβήλωση αυτή της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης και τής Αναπηρίας. Είναι ελεεινό να χρησιμοποιείται η απειλή τού κορωνοϊού και ένα τσούρμο εξυπνάκηδες και σφετεριστές τής εξουσίας να παίζουνε κομπογιαννίτικα παιχνίδια στο κοινοβούλιο. Όταν ζητείται από τους πολίτες με αναπηρία να παραιτηθούν “προσωρινώς” (σ.σ. ουδέν μονιμότερον του προσωρινού) από ελευθερίες και δικαιώματα, παραίτηση που μπορεί να στοιχίσει και τη ζωή τους, μένοντας κλεισμένοι στα σπίτια τους και αποκλεισμένοι από θεραπείες και από υπηρεσίες που έχουν ανάγκη, είναι ακραίος εμπαιγμός να παίζει το γκουβέρνο με τους αναπηροπατέρες παιχνίδια εξουσίας .
Για να αντιληφθούν οι πολίτες με αναπηρία και οι πολίτες χωρίς αναπηρία το τρισάθλιο και ακραία προκλητικό συνεταιριλίκι τής κυβέρνησης με την ΕΣΑμεΑ, θα κάνουμε αναφορά στο πώς διαχειρίστηκε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕνΔΕ) παρόμοιο πρόβλημα. Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων είχε προγραμματίσει τις εκλογές της για τον Ιούνιο τού 2020. Λόγω μέτρων κορωνοϊού υποχρεώθηκε να τις αναστείλει και ακολούθησε τα νόμιμα, ήτοι την κατάθεση αιτήματος ορισμού προσωρινής διοίκησης ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου. Και έτσι έγινε. Μάλιστα η πλειοφηψία των μελών του Διοικητικού της Συμβουλίου επεσήμανε “το απαράδεκτο τής πρωτοβουλίας τού προέδρου να επιδιώξει με παρέμβαση τής εκτελεστικής εξουσίας την παράταση τής θητείας του διοικητικού συμβουλίου σε αντίθεση με τη συνταγματική αρχή τής διάκρισης των λειτουργιών”.
Όπως αποδεικνύεται η Διοίκηση Βαρδακαστάνη έχει πιο “βαρύ πόδι” πάνω στην κοινωνία των πολιτών που φέρεται να εκπροσωπεί (δηλαδή τα ΑμεΑ) και πιο “μεγάλο δόντι” μέσα στη κυβέρνηση. Όταν ολόκληρη διοίκηση του συνδικαλιστικού οργάνου του δικαστικού κλάδου δεν καταφέρνει να εξασφαλίσει την (παράνομη) παράταση της θητείας της με νομοθετική ρύθμιση και αυτό το καταφέρνει η διοίκηση του συνδικαλιστικού οργάνου της Αναπηρίας, τότε κάτι περίεργο συμβαίνει με την πολιτική αξία τής αναπηρίας στην Ελλάδα. Κυβέρνηση και ΕΣΑμεΑ παίζουν πολύ άτιμα παιχνίδια με την αναπηρία. Και είναι γνωστή η διαχρονική κολλεγιά τής ΕΣΑμεΑ με τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Είναι γνωστό ότι η ΕΣΑμεΑ έβαλε “πλάτη” στο πογκρόμ κατά των αναπήρων και ειδικά κατά των ανθρώπων με αυτισμό. Είναι γνωστό ότι η ΕΣΑμεΑ συναίνεσε στη σύσταση του σφαγείου ΚΕΠΑ και στην ανωνυμία των επιτροπών του. Το έχει ομολογήσει ο ίδιος ο πρόεδρός της, Ι. Βαρδακαστάνης. Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση συγγράφει τις αναφορές της στα Ηνωμένα Έθνη μαζί με την ΕΣΑμεΑ.
Και για το τέλος αφήσαμε το κερασάκι. Η ΕΣΑμεΑ είναι -σύμφωνα με το νόμο 4488/2017- μαζί με τον Συνήγορο τού Πολίτη το …ανεξάρτητο πλαίσιο προαγωγής τής Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των ΑμεΑ. Αυτό σημαίνει ότι η κοινωνία των πολιτών με αναπηρία έχει κατοχυρωμένο από νόμο δικαίωμα όχι μόνο να αποφασίζει η ίδια για την εκπροσώπησή της αλλά και να ελέγχει την κυβέρνηση (άρθρο 33 παρ. 3 CRPD) ως προς την τήρηση τής εφαρμογής τής Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για δικαιώματα των ΑμεΑ. Κι εδώ έρχεται η κυβέρνηση και αποφασίζει ποιοι θα διοικούν τον …ανεξάρτητο μηχανισμό. Αποφασίζει η κυβέρνηση με τον τυφλωμένο για εξουσία Βαρδακαστάνη να υποκαταστήσουν τη βούληση των δεκάδων χιλιάδων αναπήρων και κηδεμόνων αναπήρων που συνιστούν τις τάξεις τής ΕΣΑμεΑ. Δεν συζητάμε καν για αυτούς που δεν συμμετέχουν και δεν εκπροσωπούνται στην ΕΣΑμεΑ. Αυτούς ο κ. Βαρδακαστάνης και το παρεάκι του τούς έχει από την αρχή της θητείας του θαμμένους και εξαφανισμένους δύο μέτρα κάτω από το χώμα.
Εδώ να πούμε ότι η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων είχε την πρόνοια να ορίσει τις εκλογές της τον Οκτώβριο, πριν εισέλθουμε στην περίοδο υψηλού κινδύνου επιδημίας. Ο κ. Βαρδακαστάνης που διαχειρίζεται ευάλωτα άτομα δεν γνώριζε όταν έβαλε Νοέμβριο τις εκλογές του ότι η εποχή αυτή είναι αυξημένου κινδύνου, ή μήπως το έκανε επίτηδες ποντάροντας σε ένα lockdown; Ακόμα και οι εκλογές στην Αμερική βρέθηκε τρόπος να γίνουν. Οι εκλογές του κ. Βαρδακαστάνη νομοθετήθηκε τρόπος να μη γίνουν, μέχρι τις 30-4-2021. Εάν η ΕΣαμεΑ πήγαινε στο δικαστή ως όφειλε και ζητούσε να οριστεί προσωρινή Διοίκηση, ο κ. Βαρδακαστάνης δεν θα ήταν πλέον πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ, όπως και αρκετά μέλη τής Διοίκησής του δεν θα ήσαν πλέον στο Γενικό Συμβούλιο. Η δε προσωρινή Διοίκηση δεν θα είχε καμία αρμοδιότητα να δεσμεύσει την ΕΣΑμεΑ σε σημαντικά για την αναπηρία ζητήματα παρά θα περιοριζόταν σε ζητήματα βασικής λειτουργίας του Σωματείου και προετοιμασίας των εκλογών. Αντ’ αυτού η Διοίκηση Βαρδακαστάνη χωρίς νόμιμη εντολή είναι καθ΄οδόν για τις “μεγάλες αποφάσεις” εξόντωσης τής αναπηρίας με “δικαιωματικό” επίχρισμα.
Όχι τυχαία, τις ίδιες πάνω-κάτω μέρες τής ελεεινής τροπολογίας, ήρθε στη Βουλή για συζήτηση το περιβόητο “Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες” και ο κ. Γεραπετρίτης με τον κ. Βαρδακαστάνη έπλεκαν ο ένας το εγκώμιο τού άλλου, για το πόσο καλά συνεργαστήκανε και πόσο ωραία φτιάξανε το Σχέδιο. Παρών και ο Συνήγορος του Πολίτη Ανδρέας Ποττάκης, ο οποίος χαρακτήρισε ως ιδιαίτερα σημαντική την ύπαρξη ενός Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα δικαιώματα των Ανθρώπων με Αναπηρία και συμφώνησε με τον υπουργό Επικρατείας ότι είναι μια αρκετά φιλόδοξη προσπάθεια. Έθεσε τον Συνήγορο του Πολίτη στη διάθεση της κυβέρνησης αλλά και της κοινοβουλευτικής επιτροπής για την παρακολούθηση του Σχεδίου και των δράσεών της. Είναι εξωφρενικό. Ο Συνήγορος του Πολίτη, δηλαδή το ανεξάρτητο πλαίσιο προαγωγής τής Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των ΑμεΑ, που σκοπός του είναι να ελέγχει την κυβέρνηση και τη δημόσια διοίκηση, έθεσε τον εαυτόν του …στη διάθεση τής κυβέρνησης! Ο διακομματικός κ. Ποττάκης που από προϊστάμενος του νομικού γραφείου του τέως πρωθυπουργού Τσίπρα “μεταπήδησε” το 2016 στη θέση του ανεξάρτητου Συνηγόρου τού Πολίτη με τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων!
Ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Και δεν είναι ένας ακόμα αρχηγός συνδικαλιστικού φορέα. Είναι Ευρωπαϊκός και διεθνής παράγοντας και φορέας μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας για την αναπηρία η οποία δεν σημαίνει ότι απηχεί τις αντιλήψεις και τις ανάγκες των Ελλήνων αναπήρων. Και αυτό είναι σαφές από τη στιγμή που η ΕΣΑμεΑ εκπροσωπεί ορισμένα μόνο επιλεγμένα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας των αναπήρων. Όταν η Διοίκηση Βαρδακαστάνη ετοιμάζεται να εισάγει, σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση, νέα ήθη στη αναπηρία, και να εγκαταστήσει τις πονηρές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές ευγονικής των Ηνωμένων Εθνών, εν μέσω μάλιστα υγειονομικής κρίσης και σοβούσης τής οικονομικής κρίσης, τίποτε δεν αφήνεται στην τύχη. Ακριβώς για αυτό το λόγο η Κυβέρνηση προέβη απροκάλυπτα σε πραξικόπημα, προκειμένου να κρατηθεί ο χρήσιμος και κρίσιμος συνεργάτης στο σχέδιο εξόντωσης των ΑμεΑ. Ήδη ο κόσμος της αναπηρίας εκδηλώνει τη δυσαρέσκειά του απέναντι στην ΕΣΑμεΑ και στον αποκλεισμό και τη φίμωση που αυτή έχει επιβάλει. Προφανώς η κυβέρνηση το αντιλαμβάνεται αυτό και γιαυτό άπλωσε μακρύ χέρι για να προστατέψει την απερχόμενη Διοίκηση τής ΕΣΑμεΑ.
Όσο ο κόσμος τής αναπηρίας περιμένει υπομονετικά να βγει από τον εγκλεισμό για να απολαύσει τις ελευθερίες και τα συνταγματικά δικαιώματά του, οι Εχθροί τής Αναπηρίας δουλεύουν πυρετωδώς. Η “συμπερίληψη” νομοθετήθηκε ήδη. Η “ανικανότητα προς εργασία ή βιοπορισμό” βαίνει προς εξαφάνιση από το προφίλ τής αναπηρίας. Η ΕΣΑμεΑ υπόσχεται δουλειά σε όλους τους αναπήρους είτε αυτοί μπορούν είτε δεν μπορούν να δουλέψουν. Arbeit Macht Frei! Η υστέρηση βαπτίζεται “διαφορετικότητα” και το πρόβλημα-έλλειμμα θεωρείται “υποτιμητικός όρος” για τους θιασώτες του πολιτικώς ορθού. ΕΣΑμεΑ, κυβέρνηση και Ηνωμένα Έθνη έχουν μπει στα χωράφια τής ιατρικής τής αναπηρίας και αποσπούν την υγεία από τις πολιτικές για την αναπηρία. Η αναπηρία πλέον γίνεται … Identity και “διαφορετικότητα”, όπως ο … “Καμπουρογαμόσαυρος ο Αμμώδης”. Συνεπώς η Πολιτεία δεν έχει υποχρέωση για εξατομικευμένη παροχή Ειδικών Προσαρμογών και κάλυψη Ειδικών Αναγκών. Οι Ειδικές Ανάγκες εξοβελίζονται με το πρόσχημα ότι συνιστούν μειωτικό χαρακτηρισμό και οι ειδικές παρεμβάσεις μετονομάζονται σε Εύλογες Προσαρμογές, γεγονός που σημαίνει ότι η υποχρέωση τής πολιτείας για κάλυψη εξατομικευμένων αναγκών θεραπείας, αποκατάστασης και στήριξης περνάει σε μια νεφελώδη και ρευστή κατάσταση υποκειμενισμού και αυθαιρεσίας.
Αν, λέμε αν, υπάρχουν ακόμα δικαστές εις τας Αθήνας θα πρέπει πάραυτα να μαζέψουν και την κυβέρνηση και τον ΕΣΑμεΑ. Δεν βλέπουν, δεν νιώθουν, δεν αντιλαμβάνονται το σφετερισμό εξουσίας; Δεν αντιλαμβάνονται το πραξικόπημα; Τα πράγματα είναι εξόχως σοβαρά για την δημοκρατία και την πολιτεία. Η ευγονική ξεκινάει με την αναπηρία και δεν χρειάζεται να προβλέψουμε πού θα επεκταθεί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι επιχειρήθηκε στο παρελθόν και απέτυχε. Τότε όμως ο πόλεμος ήταν συμβατικός και ο εχθρός ορατός. Τώρα ο πόλεμος είναι υβριδικός και ο εχθρός αόρατος. Συνεπώς απαιτείται να ψάξουμε βαθιά στην οντολογία τής αναπηρίας για να βρούμε όπλα αντίστασης.
Γεώργιος Σαρανταυγάς
Διεθνολόγος
Σύζυγος Γυναίκας με Αυτισμό
Σχετικοί Σύνδεσμοι:
Σημείωση 1: Στην ίδια τροπολογία, αλλά σε άλλο άρθρο (5) η Κυβέρνηση κρατικοποιεί και επισήμως όλη την κοινωνία πολιτών, παρατείνοντας τη θητεία των διοικητικών οργάνων των συνδικαλιστικών οργανώσεων εργαζομένων, συνταξιούχων και εργοδοτών. Επισήμως, δηλαδή, η Κυβέρνηση κάνει αυτό που ανεπισήμως έκαναν κοντά πενήντα χρόνια οι Κυβερνήσεις της χώρας. Είναι πραγματικά απίστευτος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Καταργεί τις “άχρηστες” εκλογές των θρυλικών Σωματείων και κάνει τις σκληρές ομάδες συμφερόντων συγκυβερνήτες του. Αποκαλύπτει, σε δυο αράδες, ποιες ήταν οι κοινωνικές δυνάμεις της Μεταπολίτευσης: συνέταιροι του ληστρικού κράτους. Κι εδώ τελειώνει το παραμύθι των λαϊκών και κοινωνικών αγώνων, του προλεταριάτου και του Κεφαλαίου, με μια μόνο τροπολογία. Τι σου είναι ο κορωνοϊός…
Σημείωση 2: Εδώ συμβαίνουν πράγματα ακατάληπτα. Άλλα γράφει στο άρθρο 6 η τροπολογία που υπογράφουν οι εφτά υπουργοί και άλλα δημοσιεύονται στο ΦΕΚ όταν το σχέδιο νόμου γίνεται πλέον νόμος τού κράτους! Η τροπολογία δίνει παράταση θητείας διοικήσεων μέχρι τις 30-4-2021, και στο νόμο 4756/2020, αρθ. 73, η θητεία παρατείνεται μέχρι 30-6-2021, ενώ έχουν συμπεριληφθεί και προβλέψεις που δεν υπάρχουν καν στην τροπολογία! Δεν πιάνονται πουθενά!
Παράρτημα: Το άρθρο 73 του νόμου 4756, το οποίο ενσωματώνει την …τροπολογία της τροπολογίας της ντροπής. Ως φαίνεται, ο δαίμων του Εθνικού Τυπογραφείου έχει κρατικοποιηθεί κι αυτός.
Όταν στα θεμελιώδη διαπιστώνεις ότι δεν τηρούνται ούτε καν τα προσχήματα, κι όταν έχεις χάσει και το Μάτι και το Όνομα, δεν συνεχίζεις. Έχεις περιέλθει σε κατάσταση ύβρεως. Όταν το Υπουργείο Υγείας αποποιείται την ευθύνη τής προστασίας τής υγείας των Ελλήνων Αναπήρων και ο Υπουργός Υγείας είναι ακόμα στη θέση του, όταν ο Πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος τής Βουλής και η Πρόεδρος τής Δημοκρατίας σιωπηρά συναινούν στο διαρκές έγκλημα και την ύβρη κατά τής Αναπηρίας, τότε απαιτείται να μάθουμε ποιος είναι εκείνος που φέρει την ευθύνη. Αν υπάρχει Αφεντικό στη Δημοκρατία μας που εξωθεσμικά διευθύνει τη διαβολική εκτροπή της πολιτείας των Ελλήνων, δεν μπορεί να κρατά κρυφή τη γεωμετρία και το γράμμα της σφραγίδας του.
Στη σειρά των αποκαλύψεων για τη θέση που έχει επιφυλάξει η Δημοκρατία μας στους πολίτες με αναπηρία έρχεται να προστεθεί ένα έκτακτο επεισόδιο με πρωταγωνιστή το Υπουργείο Υγείας. Απολαύσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, όχι δωρεάν (καθώς έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά το εισιτήριο) την κοινοβουλευτική παρωδία του πολιτικού συστήματος τής χώρας, στο θίασο τού οποίου συμμετέχει, ως χορός, το σύνολο σχεδόν των θεσμών τής πολιτείας.
Το επεισόδιο τού stand-up parody ξεκίνησε στο “Ναό τής Δημοκρατίας” από έναν άγνωστο στους πολλούς κομματάνθρωπο. Τον ιατρό, καθηγητή, βουλευτή τού ΣΥΡΙΖΑ, Πρόεδρο τού Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕ.Σ.Υ.) Κώστα Μάρκου. Ο φακός και τα μικρόφωνα τού “Ναού” πιάσανε τον Μάρκου σε μια στιγμή ελευθεριακής έκφρασης, αποκαλύπτοντας σε όλους εμάς τι προσωπικό στελεχώνει το θίασο τής Δημοκρατίας μας.
Για τους μη γνωρίζοντες, το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας είναι το επίσημο όργανο τού κράτους που γνωμοδοτεί και συμβουλεύει τον Υπουργό Υγείας σε ζητήματα πολιτικών τής Υγείας και που έχει τον πρώτο λόγο σε ζητήματα εξειδίκευσης της εφαρμογής της ιατρικής επιστήμης. Τώρα, γιατί εμείς, μέχρι σήμερα, ακούμε τη λέξη “ΕΟΔΥ” και όχι “ΚΕ.Σ.Υ.” είναι μια άλλη ιστορία. Είναι όμως μια ιστορία που επέτρεψε στον Κώστα Μάρκου να είναι συνάμα και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και κυβερνητικός αξιωματούχος της υγείας.
Αντιπροχθές, Παρασκευή 31 Ιουλίου 2020, έλαβα μια συστημένη επιστολή από το Υπουργείο Υγείας [πατήστε εδώ] την οποία φέρεται να υπογράφει ο Πρόεδρος του ΚΕ.Σ.Υ., Κώστας Μάρκου. Η επιστολή φέρει ημερομηνία 28-7-2020, και απαντά σε επιστολή-αναφορά μου προς το ΚΕ.Σ.Υ [πατήστε εδώ]. την οποία είχα αποστείλει την 7-2-2020. Την ίδια μέρα, 28 Ιουλίου, ο Κώστας Μάρκου από τού βήματος τής Βουλής ανακοίνωνε την παραίτησή του από τη θέση τού μέλους και Προέδρου τού ΚΕ.Σ.Υ.
Είχε προηγηθεί, για περίπου μια εβδομάδα, μια επιχείρηση φαινομενικά αδιέξοδου διακομματικού διακανονισμού, που προσέκρουε στο…δημοκρατικό και επιστημονικό μέγεθος “Μάρκου”. Μπροστά όμως στην απειλή να αποκαλυφθούν τα πισινά τού πολιτικού συστήματος εξουσίας, ο Μάρκου φαίνεται πως εξηναγκάσθη σε άτακτη υποχώρηση και με τρεμάμενη φωνή και μασημένα “δημοκρατικά” έκανε τη χάρη στον Υπουργό Υγείας Κικίλια (σ.σ. πολιτικό προϊστάμενο τού βουλευτή στο Υπουργείο Υγείας!) να παραιτηθεί. Μέσα σε αυτή την τόσο δυσάρεστη κοινοβουλευτική κατάσταση, ο Μάρκου σκέφτηκε ότι είχε σε εκκρεμότητα την επιστολή εμού, τού πολίτη Γεωργίου Σαρανταυγά. Και μάλλον ήταν μια σοβαρή “εκκρεμότητα” που ο Μάρκου είχε την αγωνία να “κλείσει” πριν αφήσει το ΚΕ.Σ.Υ.
Όταν τα πράγματα φτάνουν στο…ορθό, κανείς δεν μπορεί να κρατηθεί, ούτε ο Βασιλιάς. Στην περίπτωση τού Βασιλιά, η πράξη περνάει πάντοτε απαρατήρητη, καθώς ο Βασιλιάς σπάνια εκτίθεται. Στην περίπτωση της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, όπου οι “υπηρέτες” τού πολιτεύματος είναι πολλοί και πολλές οι “αναγκαίες” δημοκρατικές παραστάσεις, οι ασυγκράτητοι του θιάσου συμβαίνει να κάνουν την ανάγκη τους δημοσίως. Το θέμα είναι ότι, στη δική μας Δημοκρατία, ο κοινοβουλευτισμός λειτουργεί ως …ανεμιστήρας. Δικαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, και η Νέα Δημοκρατία (η κυβερνώσα παράταξη) εισέπραξαν το μερίδιό τους από την δημόσια “κένωση” Μάρκου. Τι γίνεται όμως με το καθάρισμα του οικοδομήματος;
Ο Πρόεδρος τής Βουλής, κ. Τασούλας, είχε καλέσει πριν από λίγες ημέρες τον Μάρκου επιχειρώντας να εξωραΐσει και να ελέγξει το σκάτωμα, αλλά έπραξε κάτι ιδιαίτερα ανοίκειο για τη Δημοκρατία. Είπε στον κ. Μάρκου (σύμφωνα με δημοσιεύματα) ότι “με την συμπεριφορά του έφερε σε δύσκολη θέση τον κοινοβουλευτισμό, δίνοντας έναυσμα σε όσους καραδοκούν στη γωνία κατά τής Δημοκρατίας”. Ο χωροτάκτης τής Δημοκρατίας, κ. Τασούλας, προφανώς έχει λόγους να φοβάται, από τη στιγμή που αντιλαμβάνεται τη Δημοκρατία ως οικοδομικό τετράγωνο, το οποίο έχει μισθώσει με συμβόλαιο τετραετίας, και στο οποίο βλέπει εχθρούς που καραδοκούν να μπουκάρουν στο βιλαέτι του από τις γωνίες.
Ο πονηρός όμως Μάρκου ήξερε κάτι παραπάνω από τον κ. Τασούλα όταν άκουγε για γωνίες. Ήξερε ότι στις γωνίες έχουνε ανοίξει “πηγάδες” οι δημοκρατικοί (οι από μέσα και όχι οι απ’ έξω) και πετάνε στις “πηγάδες” τούς πλεονάζοντες αναπήρους. Όχι όλους, αλλά εκείνους που δεν είναι παιδιά τής κομματικής τους δημοκρατίας. Και μη βιαστεί κανείς να με πει υβριστή, διότι όταν ο Μάρκου αναφερόμενος σε πολιτική ήττα χρησιμοποιεί τον όρο “σας κάναμε την κωλ@ρ@ να!” αναδεικνύει την εσωτερική λεξικογραφία τού δημοκρατικού τόξου, η οποία επιφυλάσσει ειδικό κεφάλαιο στην Αναπηρία. Το κόμμα τού Μάρκου, και ειδικά η Κυβέρνηση Τσίπρα, αποδεδειγμένα εισήγαγε εξελιγμένη ναζιστική μέθοδο στις “πηγάδες” τής Αναπηρίας. Γι’ αυτό λοιπόν ο Μάρκου, όταν άκουσε για γωνίες, ανέκρουσε πρύμναν. Ξέρει ότι στις γωνίες, ο κ. Τσίπρας έχει τοποθετήσει διακομματικούς δημοκρατικούς “ανεξάρτητους” δήμιους, και μάλιστα κάποιους τούς έχει συνταγματικά κατοχυρωμένους. Αναφερόμαστε στην Αρχή τού Συνηγόρου τού Πολίτη, στην οποία ο κ. Τσίπρας τοποθέτησε -με σχεδόν ομόφωνη απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων τής Βουλής- τον προϊστάμενο τής νομικής του υπηρεσίας, τον κ. Ανδρέα Ποττάκη. Ακόμα κι αν δεν γνωρίζει λεπτομέρειες ο κ. Τασούλας, το κομματικό-πολιτικό του κριτήριο τον οδηγεί σωστά στο να σκέπτεται “μύχιες γωνίες” και “σκελετούς” σε “πηγάδες”.
Ο Μάρκου δεν θα είχε την ευκαιρία να αναδειχθεί σε κουτσαβάκη της Δημοκρατίας, αν ο Άρειος Πάγος είχε κάνει δημοκρατικά το καθήκον του. Ο Άρειος Πάγος ενέκρινε τη βουλευτική υποψηφιότητα τού Μάρκου, ενώ γνώριζε ότι ο Μάρκου ηγείται τού κρατικού φορέα ΚΕ.Σ.Υ. Όλο το πολιτικό σύστημα γνώριζε επίσης ότι ο Μάρκου δεν μπορεί να κατέχει δημόσια θέση και ταυτόχρονα να θέτει υποψηφιότητα και να εκλέγεται ως βουλευτής. Ο κ. Τασούλας, ο κ. Κικίλιας, και ο Πρωθυπουργός τής Χώρας, απέδειξαν ότι υπηρετούν σκοπιμότητες που κρύβονται στις “γωνίες” τής Δημοκρατίας τους. Ο Μάρκου, ως βουλευτής είναι αντικείμενο τού Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου και κανένας δεν είχε το θάρρος να κατονομάσει την εκτροπή της δημοκρατικής λειτουργίας.
Σε ένα δήθεν παίγνιο δημοκρατικής ευαισθησίας, ο Υπουργός Υγείας Κικίλιας, εν είδει καθαριστή των περιττωμάτων του κοινοβουλίου, απείλησε να εκδιώξει τον Μάρκου (με νομοθετική ρύθμιση-τροπολογία σε νόμο), διασφαλίζοντας ότι στο μέλλον δεν θα υπάρξει άλλος Μάρκου. Επρόκειτο σαφώς περί στάχτης στα μάτια, καθώς ο Υπουργός απέσυρε την τροπολογία όταν ο Μάρκου δήθεν ενέδωσε, παραιτούμενος τού αξιώματός του στο Υπουργείο Υγείας. Είναι σαφές ότι η διακομματίλα δεν θα επέτρεπε να εγγραφεί στα δημοκρατικά κοινοβουλευτικά αρχεία μια περίπτωση που όζει πολλαπλώς και που τα ίχνη της μπορεί να οδηγήσουν κάποιον ερευνητή στα έργα και τις ημέρες Τσίπρα στους πολύπαθους τομείς τής Αναπηρίας και τής Υγείας. Ο Μάρκου κρατούσε τη σκιώδη κυβέρνηση Τσίπρα, στο εκλογικό μέτρο πού τής αναλογεί, εντός τής διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Και για αυτό δεν χωρεί αμφιβολία. Όλα ξεκίνησαν από μια άτυχη για τον Μάρκου δημόσια στιγμή, η οποία δεν έπρεπε να αφεθεί να στοιχίσει στον Τσίπρα, διότι θα στοίχιζε σε όλο το πολιτικό σύστημα.
Πάμε τώρα στη σχέση εμού και Μάρκου. Για όσους γνωρίζουν, αλλά και για όσους δεν γνωρίζουν, από το 2016 ψάχνω να μάθω ποιος έχει την ευθύνη ελέγχου τών κουκουλοφόρων ιατρών τού Ειδικού Σώματος, δηλαδή των υγειονομικών επιτροπών του ΚΕΠΑ. Και όταν λέω την ευθύνη, εννοώ ποιος ελέγχει την ιατρική (και τις δομές) τής Αναπηρίας μέσα στον ΕΦΚΑ και το Υπουργείο Εργασίας. Και αυτό είναι εξόχως σημαντικό, από τη στιγμή που μετά τη σύσταση του ΕΟΠΥΥ και τη μεταφορά όλων των δομών και υπηρεσιών υγείας του πρώην ΙΚΑ στο δημόσιο σύστημα υγείας (ΕΟΠΥΥ), το ΚΕΠΑ είναι ένα υγειονομικό φάντασμα το οποίο δεν το ελέγχει κανείς. Από προσωπική εμπειρία, αλλά και από πλήθος μαρτυριών, το ΚΕΠΑ των ανωνύμων ανεξέλεγκτων ιατρών κατακρεουργεί συστηματικά την Αναπηρία, παραποιώντας τις παθήσεις των ασθενών και εξαφανίζοντάς τους. Πριν φτάσω στο ΚΕ.Σ.Υ. πέρασα από τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, στον οποίο έθεσα τα ζητήματα τού ΚΕΠΑ και τον κάλεσα να γνωμοδοτήσει ως προς την αρμοδιότητα και ευθύνη ελέγχου τής δράσης των ανωνύμων ιατρών τού ΚΕΠΑ. Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, με γνωμοδότησή του το 2018 [πατήστε εδώ], με παρέπεμψε στο ΚΕ.Σ.Υ., το οποίο κατονόμασε ως αρμόδιο όργανο της Πολιτείας για τον έλεγχο τής λειτουργίας τού ΚΕΠΑ. Σημειωτέον, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος συμμετέχει με δύο εκπροσώπους του στο ΚΕ.Σ.Υ. και μάλιστα αντιπροσωπεύεται στην Εκτελεστική Επιτροπή τού τελευταίου. Έπραξα λοιπόν το αυτονόητο και έστειλα στο ΚΕ.Σ.Υ. τού Μάρκου ερωτήματα αναφορικά με το ΚΕΠΑ και τα ιατρικά βασανιστήρια που εκτελούνται μέσα σε αυτό από τους ανώνυμους ιατρούς του Ειδικού Σώματος. Ζήτησα δε να τεθεί υπόψη της Ολομέλειας του ΚΕ.Σ.Υ. επίσημο έγγραφο του Υπουργείου Υγείας [πατήστε εδώ] το οποίο βεβαιώνει τα βασανιστήρια του ΚΕ.Π.Α. σε βάρος των πολιτών με ψυχικές διαταραχές. Ταυτόχρονα ενημέρωσα τον Μάρκου για τη σχετική μηνυτήρια αναφορά που έχω καταθέσει στον Άρειο Πάγο, στην οποία περιέχονται τεκμήρια για το πογκρόμ που εκτελείται κατά των πολιτών με αναπηρία συντονισμένα από την ιατρική, τη διοίκηση και την πολιτική, ακόμα και από τη Δικαιοσύνη. Παράλληλα ενημέρωσα το Γραφείο του Υφυπουργού Υγείας και την Εθνική Αρχή Διαφάνειας.
Από τις 7-2-2020 που το ΚΕ.Σ.Υ. παρέλαβε την αναφορά-καταγγελία μου, ο Μάρκου την κρατούσε στο συρτάρι του. Την ημέρα που ανακοινώνει την παραίτησή του στη Βουλή, φέρεται να φτιάχνει και την απάντησή του σε εμένα, ξαποστέλλοντας και το φάκελλο της αναφοράς-καταγγελίας μου στο κατώφλι του Υπουργείου Εργασίας. Χωρίς περιστροφές, ο Μάρκου επικαλείται αναρμοδιότητα και αποποιείται κάθε ευθύνη. Μάλιστα η επιστολή του φέρει υπογραφή χωρίς μελάνι κάτω από τη στρογγυλή σφραγίδα της Ελληνικής Δημοκρατίας! Κοινώς, γράφει την όποια δημοκρατία εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Στην ιατρική και στην αναπηρία θα κολλήσει;
Ο “σοσιαλδημοκρατικός” επιβήτορας Μάρκου έχασε ένα οφίκιο γιατί ξεβράκωσε μέσα στο ναό της την ταλαιπωρημένη Ελληνική Δημοκρατία και μας έδειξε το μέγεθος της παρά φύσιν κακοποίησής της. Γιατί ο Μάρκου ήθελε τόσο πολύ τη θέση στο ΚΕ.Σ.Υ.; Διότι ήθελε να έχει στα χέρια του τη σφραγίδα τής θεσμικής ιατρικής. Η αποκάλυψη τού Μάρκου και η χωρίς μελάνι υπογραφή του απονομιμοποιούν τη χρήση της Στρογγυλής Σφραγίδας τής Ελληνικής Δημοκρατίας από το θεσμικό-κυβερνητικό όργανο τής ιατρικής επιστήμης, δηλαδή το ΚΕ.Σ.Υ.. Μετά τη Σφραγίδα της Δικαιοσύνης, σπάει και η Σφραγίδα τής Επιστήμης. Ο Πρόεδρος τής Βουλής Τασούλας είχε μια και μόνο υποχρεωτική επιλογή. Να ζητήσει την παραίτηση Μάρκου από το βουλευτικό αξίωμα. Ο Πρόεδρος της Βουλής απέδειξε ότι κόπτεται για τη δική του Στρογγυλή Σφραγίδα. Γιαυτό και συγκάλυψε το γεγονός ότι έχει στο Κοινοβούλιό του έναν παρανόμως εκλεγμένο βουλευτή.
Δυστυχώς για τον Πρόεδρο τής Βουλής και για το πολιτικό σύστημα, η υπόθεση Μάρκου ανέδειξε την κτητική αντίληψή τους για τη Δημοκρατία και το Βιασμό της από τους ίδιους τους “Προστάτες” της. Στρογγυλή Σφραγίδα σημαίνει, μεταφορικά μεν, ουσιαστικά δε, κυκλοτερές πολίτευμα, όπου οι γωνίες εκλείπουν. Η Δημοκρατία των “γωνιών” δεν είναι δημοκρατία. Και τα σχήματα έχουν πολύ μεγάλη σημασία στην Πολιτική, την Τέχνη και την Επιστήμη. Όπως πολύ μεγάλη σημασία έχουν και τα προσχήματα, τα καυχήματα και τα επιχρίσματα.
Όμως, όταν στα θεμελιώδη διαπιστώνεις ότι δεν τηρούνται ούτε καν τα προσχήματα, κι όταν έχεις χάσει και το Μάτι και το Όνομα, δεν συνεχίζεις. Έχεις περιέλθει σε κατάσταση ύβρεως.
Όταν το Υπουργείο Υγείας αποποιείται την ευθύνη τής προστασίας τής υγείας των Ελλήνων Αναπήρων και ο Υπουργός Υγείας είναι ακόμα στη θέση του, όταν ο Πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος τής Βουλής και η Πρόεδρος τής Δημοκρατίας σιωπηρά συναινούν στο διαρκές έγκλημα και την ύβρη κατά τής Αναπηρίας, τότε απαιτείται να μάθουμε ποιος είναι εκείνος που φέρει την ευθύνη. Αν υπάρχει Αφεντικό στη Δημοκρατία μας που εξωθεσμικά διευθύνει τη διαβολική εκτροπή της πολιτείας των Ελλήνων, δεν μπορεί να κρατά κρυφή τη γεωμετρία και το γράμμα της σφραγίδας του. Ας την εμφανίσει λοιπόν και ας σφραγίσει τη δημοκρατία των γωνιών τού κ. Τασούλα. Και τότε να κρίνουμε αν συμφωνούμε με το σκιώδες πολίτευμα των κοινοβουλευτικών μας. Έως τότε, η χρήση της Στρογγυλής Σφραγίδας της Ελληνικής Δημοκρατίας νοείται ότι τελεί υπό την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του Άρθρου 120 του Ελληνικού Συντάγματος.
Ως Έλλην πολίτης, δικαιωματικά πλέον, δεν εμπιστεύομαι τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο και τον Πρόεδρό του κ. Αθανάσιο Εξαδάκτυλο, όπως δεν εμπιστεύομαι και τον κ. Μάρκου και το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας τού Υπουργείου Υγείας, στην Εκτελεστική Επιτροπή τού οποίου έχει αντιπρόσωπο ο κ. Εξαδάκτυλος. Δεν εμπιστεύομαι τον κ. Τασούλα που κρατά στο Κοινοβούλιό του έναν παρανόμως εκλεγμένο Βουλευτή. Οι ανωτέρω χρησιμοποιούν τις σφραγίδες τής Ελληνικής Δημοκρατίας με τρόπο ανάρμοστο, αντιφατικό και επικίνδυνο για τούς Έλληνες με αναπηρία. Η ανίερη συμμαχία ιατρικής και πολιτικής εγείρει επιτακτικά ζητήματα Υγείας τής Δημοκρατίας. Έχω κατανοήσει τον εγγενή Αυτισμό τού προσώπου-συζύγου και έχω συμβιβαστεί με αυτόν. Δεν διανοούμαι όμως ότι πρέπει να υποχρεωθώ και να συμβιβαστώ με μια παρωδία συλλογικού “δημοκρατικού” πολιτειακού αυτισμού τον οποίο ενσαρκώνει ένα τσούρμο ημιμαθών, ιδιοτελών και αλαζόνων της εξουσίας.
Γεώργιος Β. Σαρανταυγάς
Πολιτικός Επιστήμων – Διεθνολόγος
Σύζυγος γυναίκας με Αυτισμό
λεπτές διαφάνειες σφυγμού
στην άκρη της πόλης
Νατάσσα Ματράγκα
Mariaelena Palloni
Γιάννης Ταβλαδάκης
Ζωγραφική στο βασιλικό τομάρι της Ποίησης
Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012, ώρα 7.30 μ.μ.
21 Μαρτίου έως 11 Απριλίου 2012
LABYRINTH GREECE 
![[πατήστε εδώ]](https://lavyrinthos.files.wordpress.com/2020/08/pis_-975_gnvmodotisi_kepa3.jpg){kind=link}